دستهایم زیر چانه

ناچار به زیستن ...

دستهایم زیر چانه

ناچار به زیستن ...

:/

اصن دستم به دفتر خاطراتم نمیره...

همین دفتر الکترونیکی درد دلم رو ترجیح میدم..

کی خوب میشم پس؟....

خیلی غمگینم....

خیلی بی حسم..

حوصله هیچی ندارم...

اه حتی حرفمم نمیاد.. نمیدونم چی بگم.....

هعــــــــــی...... :'(

خود فصل نو ...

...

امشب بعد از کلللـــــــــــی وقت نمیدونم مثلا دو سه سال چقدر ... ، شعر گفتم!

بنابراین الان لغتنامم داره استراحت میکنه و حرف زیادی برا گفتن ندارم.........

فقط اینکه...

شد آنچه باید میشد....!


همین.

مرسی اگه دعا کرده بودین..

بازم بکنین :)

فعلا

(هه هه فک کردی قراره شعرو بذارم؟.. زهی خیاااال باطل!)